-
چهارشنبه, ۲۳ مرداد ۱۳۹۸
-
۶۱۰
اگر عنوان مقدس «بیت الله» مختص کعبه است ؛ مساجد نیز «خانه خدا» لقب گرفته اند. بر این اساس نمی توان میان این دو مکان، که افضل بخش های کره زمین به حساب می آیند، نوعی همسویی و تشابه در قداست قائل نشد. آری، کعبه خانه خداست و مساجد نیز .
میزبان کعبه و مساجد، خدای واحد است و میهمانان هر دو نیز از یک قشر و یک صنف هستند: مؤمنان وارسته ای که روی به خدا دارند و فطرتشان در جست و جوی اوست.
موحدانی که پروانه وار ، کعبه را چون نگینی در حلقه خود در میان گرفته اند؛ کسانی اند که صبح و ظهر و شام ، چون دندانه های یک شانه، همدل و همسو، صفوف جماعت را در مساجد تشکیل می دهند.
طواف کنندگان گرد کعبه، مشتریان صفوف جماعتند و معتکفان مساجد.
کعبه، قبله ای است که روزانه چندین نوبت جلوه روی خدا را به مؤمنان حوالت می دهد و قبله مساجد، کعبه را در قاب دیدگان مؤمنان به تصویر می نشاند.
کعبه به رویکرد پر افتخار «قیاماللناس» مفتخر است و مساجد به اقامه نماز و قیام علیه شیطان.
نگاه به کعبه عبادت است و نشستن در مساجد، تا زمانی که غیبت و افترایی از مؤمنان سر نزند عبودیت و بندگی .
از این ها بزرگ تر و از منظر اهل دل پرافتخار تر و دلنشین تر این که صاحب هر دو خانه یکی است: خدای واحد که «ارحم الراحمین» است.
جهت دانلود کتاب آداب مسجد بر روی عکس کلیک کنید.
(مولف اجازه انتشار رایگان الکترونیکی داده است)